- Daning : Yono Daryono
DIRONGOKNA kayong laka-laka tapike lucu, unggah-unggahan, adate wong Tegal mapag pan tekane wulan puasa. Unggah-unggahan kemutan lagi sokolah SD gemiyen ben pungkasan taun genau bocah sekolah unggah-unggahan, munggah kelas. Unggah-ungahan atawa munggah, yakuwe adate wong bagi-bagi brekat atawa panganan nang pungkasan wulan Sapar maring sedulur-dulure sing luwih tua atawa tangga-tanggane. Dadi adong duwe sedulur tua akeh ya olih akeh brekate bisa bae kuwe dimaknani sesepuh desa.
Laka patokan sing genah pan pira gawe brekat unggah-unggahan ndeleng ngangkire pira. Kayong pan kabeh warga Tegal duwe tradisi kiye, mung bae nang kota kayong wis laka. Adat kuna kiye ngajarna awake dewek eben urip bebrayan seduluran dadi emut sedulur karo emut tanggane. Seliyane unggah-ungghan nang wulan Sapar uga nglakoni zairah maring kuburane wong tua atawa keluargne resik-resik kuburan karo ndongakna wong tua atawa sedulure sing wis jenat sing kocapape jare nyadran. Akehe tah dong pan tekane wulan puasa pada bersih-bersih umah, masjid, pengajian atawa khaul.
Sedina segurunge puasa bar sholat maghrib nang masjid Man Damin dicegat Kang Edy sing dadi penguruse masjid Sabillul Muhtadiin. “ Kang, aja balik tuli ya, kiye bar ndonga mahriban melu slametan Saparan nang masjid kiye, “ kandane Kang Edy. “ Lha ora balik ndisit, “ jare Man Damin. “ Ora usah, delat tok ka, “ kandane Kang Edy. “ Maksude Saparan kuwe apa Kang, “ Man Damin takon.
“ Unggah-unggahan, “ jare Kang Edy.
Man Damin melu slametan nurut bae apa sing dikarepna Kang Edy. Ustade olih ndonga ora suwe, Man Damin dingein brekat, brekate digawa balik. Nang umah Man Damin karo ucul-ucul kanda maring Bi Sijah, bojone. “ Brekat apa Kang, “ Bi Sijah takon. “ Unggah-unggahan Jah, “ jare Man Damin. Bi Sijah mbuka brekate, pengin meruh lawuhe. Dideleng seliyane ana endok asin, tahu, ayam goreng karo bihun, ana gedang karo apem. “ Bisane ana apeme ya Kang, “ Bi Sijah takon. “ Brekat unggah-unggahan ya ana apem oh Jah, “ jare Man Damin.
“ Ader…? “ Jare Wa Ratno RT ne nyong gemiyen sing asline wong Boyolali apem sing ujude memper kamir atawa srabi selugune aran kuwe sing basa Arab, afuan/afuwwun sing artine njaluk pangapura. Dadi apem nang filosofine wong Jawa kuwe simbole njaluk pangapura kabeh kesalahane
