Aja Kosi Kelangan

TANGGAL 12 Agustus 2015 bengi, enyong kumpul karo tetangga-tetangga sa-RT nang Mejasem. Kumpul bareng gotong royong masangi bendera merah putih cilik-cilik, dijejer-jejer dileboni benang ben dadi dawa. Sauwise kuwe dipasang karo bendera merah putih gede, lan bendera umbul-umbul nang gang-gang.

Kamben nyambet gawe, ngobrol ngalor ngidul, anjog crita tetangga kelengan duit. Lagi crita kelengan duit, eh Pak Bambang nyrosol ngomong. “Ah wong kelangan duit tah wis biasa, ora eram. Kyeh enyong gemiyen, anyar-anyar nang Mejasem tau kelengan umah”. Wong-wong sing krungu gadi pada eram. Masa sih ana wong ka kelangan umah. Jare pak Tohir, “Nah kiye arane crita aneh. Priben citane enyong pengen krungu”.

Critane Pak Bambang, “Wektu kuwe, enyong tuku umah nang Perumnas. Bengi-bengi dianter calo nang umah sing tak tuku. Nang kono ketemu karo sing duwe, terus enyong ndelang-ndeleng, dideleng kayong cocok, enyong bayar limang juta disit, kurange limalas juta pan tak bayar seminggu maning, sauwise wong sing duwene pindah”. Pak Bambang meneng sadelat, njukut rokok sa-ler lan korek.

Pak Tohir ora sabar ngedrel, supaya Pak Bambang cepet critane, aja tengkula udud disit. Pak Bambang nerusna, “Esuke, enyong pengen niliki umahe. Eh bolak-balik mlebu gang ora ketemu-ketemu. Maklum wektu kuwe umah egin asli, pada kabeh, durung ana sing diubah, durung diapiki, apa maning diambakena, lan digawe panggung kaya saiki. Enyong pancen wektu mbayari umah ora takon dalan apa, gang pira, lan RT RW-ne. Sing penting cocok, bayar. Akhire enyong marani umahe calone, yongan wektu kuwe gurung ana HP”.

Baca Juga

Loading RSS Feed

Wong-wong sing ngerongokena pada ngguyu. Jare Pak Tohir, “Owh kuwe sing arane kelengan umahe dewek, tapi akhire ketemu? Untung ora digondol maling”.
Sauwise pada meneng, gantian enyong ngomong. “Ah kelengan umah pancen arang-arang, tapineng kuwe egin mending. Enyong malah kelangan sing luwih gede nemen, ya kuwe sekolahan”. Langsung pak Tohir nyaut. “Crita apa maning? Iloken ana wong kelengan sekolah sing gede lan jelas enggone”. Jawabe enyong, “Lah nyatane kaya kuwe”. Pak Dwi sing maune mung bagian ngerongokena melu ngomong. “Ya wis ndeleng kaya apa critane, tak rongokena”.

Enyong mulai crita. “Taun sewu sangang atus pitung puluh telu, enyong lulus saka PGAN 4 Th Ketanggungan. Saiki sekolahane wis pindah lan ganti aran, dadi MTS Negeri. Sauwise kuwe, enyong nerusna lan lulus taun 1976 saka SPG Negeri Kota Tegal. Saiki sekolahane egin tapi neng dadi SMA Negeri 4 Kota Tegal. Bar kuwe, nerusna lan lulus saka IKIP Semarang. Kampuse saiki pindah lan dadi Unnes Semarang. S2 lan S3 nerusna lan lulus saka IKIP Bandung. Saiki dadi Universitas Pendidikan Indonesia (UPI) Bandung. Coba ora pan kelengan priben”.

Jare wong-wong sing krung, “Iya..iya bener”. Tapi jare pak Tohir, ora. “Wah kuwe kan mung kelengan aran tok, bangunane egin ana owh ya”? jawabe enyong, “Iya sih, tapineng tetep bae kelangan. Sebab kelengan kuwe pirang-pirang macem. Sing penting aja kosi kelengan identitas utawa jati diri. Sebab, engkone bisa ndadekena ilang sekabehane”.

Nah sing kasebut mburi, ndadekena wong-wong pada mlongo, terus salah sijine takon. “Contone apa lan kepriben pak”? Enyong akhire nerangna. “Contone, salah siji identitas tegal lan brebes sing paling kentel kuwe bahasane sing medok mrekotok, mantep, lan mangseg nang kupinge sapa bae. Bahasa yen ora tau diomongna, diopeni, lan ditulis bisa ilang. Nang dunya kiye, bahasa sing wis ilang akeh nemen. Nang Indonesia bae kosi ana pat belas bahasa sing wis punah”. Pak Dwi takon, “Nang endi bae pak”?

BACA JUGA :  Pelayanan Kebidanan Bagi Ibu Pasca Melahirkan Tidak Dapat Dipandang Sebelah Mata

Enyong mulai nyebutna siji-siji. “Nang Papua ana rong bahasa, yakuwe Saponi karo Mapia. Nang Maluku Utara, bahasa ternateno lan ibu ilang. Nah nang Maluku Tengah luwih akeh maning. Bahasa Hoti, hukumina, hulung, serua, te’un, palumata, loun, moksela, naka’ela, lan bahasa nila wis ilang. Ora beda bahasa tegalan uga yen laka sing ngrumat bisa kumat, lan kiamat, alias entek riwayat”. Wong-wong sing ngerongokena mung pada manggut-manggut, soale wis bengi, wis mulai ngantuk, let sadelat bubar pada balik nang umahe dewek-dewek.

Pas dina selasa esuk wingi nang kampus enyong ketemu Pak Burhan. Deweke tak nein uleman. Sauwise nyawang lan maca uleman, Pak Burhan sing asli saka Karanganyar Kabupaten Pekalonga ngomong. “Buku Warung Poci pijar diluncurna lan dibedah ana apa, kayong hebat temen. Yen umah dibedah ta pancen diruwag bubrah, terus digawe anyar, lah yen buku priben ngeluncurnane lan priben mbedahe. Kayong ana-ana bae”?

Jawabe enyong, “Wis sampeyan engko esuk teka bae, dadi weruh dewek, ora jare-jare. Maksud peluncuran lan bedah buku, paling ora nggo nangekena kesadaran wong-wong sing pada teka, utawa maca britane, lan uga ngawetna peradaban utawa jati diri, nganggo cara-cara sing ilmiah, lan kudu bisa dipertanggungjawabna. Angger seumpane, -muga-muga ta aja kosi- ilang, engko bakale getune ora bakal ilang pitung turunan. Kejaba kuwe uga, nggo nyemangati penelitian, umpamane; kenang apa daerah Tegal-Brebes ka bahasane pada bae, utawa pan pada.

Kenang apa nang Brebes ana desa-desa utawa daerah sing nganggo basa sunda. Kenang apa pada-pada nang Kota Tegal bae, antar kelurahan ana bahasa sing beda. Nah kuwe kabeh bisa dilacak sejarahe gemiyen priben. Sing kaya kuwe kudune bagiane Mas Wijanarto lan guru-guru sejarah. Aja pada meneng bae”. Pak Burhan egin takon maning. “Bukune endi? Ben enyong bisa maca disit owh”.

Enyong trus njelasna. “Buku dibagi yen sampeyan wis anjog enggone sesuk dina saptu tanggal lima jam sanga, nang geedung DPRD Kota Tegal. Soal maca buku, engko esuk ndadak gen ora papa. Sebab ana wong sing paham isine buku sauwise macane luwih saka ping siji. Ana sing maca mung sapisan pragat, langsung ngarti. Ana sing paham isi buku cukup maca intisarine, dadi ora kudu maca kabeh. Wong sing luwih pinter, merga pancen pengetahuane luas, maca buku cukup ndeleng daftar isine bisa paham sekabehane. Lah muga-muga, sampeyan lan liyane sing pada nekani bedah buku Warung Poci kye kelebu wong sing cukup maca judule, paham isine, amin”.

Baca Juga

Loading RSS Feed

error: